ایران و آمریکا در گذر تاریخ از آغاز تا جنگ جهانی دوم اولین ول بار در کتابی با نام «تحفه العالم» که نواده دختری ابوالقاسم میرفندرسکی در سال ۱۱۰۷ یعنی سال دوم سلطنت شاه سلطان حسین و ۲۰۲ سال پس از کشف آمریکا نوشته، از اجناس آمریکایی چون فرشهای و لباسهای ینگی دنیا ذکری به میان آمده‌است.(1) بر طبق اسناد، جاستین پرکینز اولین آمریکایی است که در تاریخ به ایران پای گذارد(2). از سوی دیگر، نخستین ایرانی که رسما تابعیت ایالات متحده آمریکا را پذیرفت میرزا محمد علی حاج سیاح بود که در انقلاب مشروطیت نیز شرکت داشت.(3) در ژوئن ۱۸۸۳ (۱۳۰۰ هجری قمری) آمریکا اقدام به تأسیس کنسولگری در ایران کرد و دیپلمات ارشدی به نام ساموئل گرین بنجامین به تهران فرستاد. دولت ایران هم نخست در سال ۱۸۵۶ میرزا ابولحسن شیرازی(4) و سپس در اکتبر ۱۸۸۸ میلادی ۱۳۰۶ هجری قمری) حاج حسینقلی خان صدرالسلطنه،( فرزند میرزا آقاخان نوری را به عنوان نماینده رسمی به آمریکا فرستاد. وی به نام حاجی واشنگتن در تاریخ ایران ماندگار شده‌است جنگ جهانی دوم روابط در حد سفیر بین دو کشور در سال ۱۹۴۴ برقرار شد.[۵] والاس موری (Wallace Murray) که در سالهای دهه ۲۰ میلادی دیپلمات ارشد (Charge d'Affaires) آمریکا در ایران بود، از نخستین سفیران این کشور در ایران شد. درپی حمله متفقین به ایران در ۳ شهریور ۱۳۲۰ رضا شاه از آمریکایی‌ها کمک خواست اما به دلیلی سردی رورابط میان تهران و واشنگتن در خصوص ماجرای وزیر مختار ایران در آمریکا این درخواست مورد توجه فرانکلین روزولت قرار نگرفت. البته در جریان کنفرانس تهران ایالات متحده آمریکا بریتانیا و اتحاد شوروی استقلال ایران را به رسمیت شناختند. ایالات متحده آمریکا در طول جنگ جهانی دوم حدود ۴۵ میلیون دلار در چارچوب قانون وام و اجاره به ایران پرداخت کرد. هم‌زمان برخی از شرکت‌های نفتی آمریکا برای سرمایه گذاری در نفت ایران اعلام آمادگی کردند اما از آنجا که درخواست آمریکایی‌ها موجب طرح درخواست‌های مشابه از سوی روس‌ها و انگلیسی‌ها می‌شد دکتر محمد مصدق در مجلس شورای ملی سیاست موازنه منفی برای پرهیز از واگذاری هرگونه امتیاز نفتی به خارجیان تا پایان جنگ جهانی دوم را مطرح کرد. پس از جنگ جهانی دوم پایان جنگ جهانی دوم ضرورت خروج نیروهای متفقین از ایران را مطرح کرد. استالین به بهانه‌هایی از خروج ارتش سرخ از شمال ایران خودداری کرد. مذاکرات احمد قوام (قوام السلطنه) در مسکو بی نتیجه ماند و ایران مجبور شد به شورای امنیت سازمان ملل متحد شکایت کند. در واکنش به این اقدام اتحاد شوروی نه تنها به خروج نیروهایش از ایران اقدام نکرد بلکه در آذربایجان و کردستان حکومت‌های دست نشانه بوجود آورد. هری ترومن رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در (۱ فروردین ۱۳۲۵   (۱۹۴۶اولتیماتوم داد در صورت خودداری شوروی از خروج نیروهایش از ایران ایالات متحده آمریکا نیز اقدام به بازگرداندن نیروهایش خواهد کرد. نگرانی استالین از برخورد نظامی با آمریکا که در آن زمان تنها کشور دارنده بمب اتمی بود سرانجام شوروی را به خروج از ایران وادار کرد. هم‌زمان روابط نظامی ایران و آمریکا رو به فزونی گذاشت. در ۳۰ خرداد ۱۳۲۶ یک قرارداد ۱۰ میلیون دلاری فروش سلاح به ایران به امضارسید که ارزش واقعی آن حداقل ۷۰ میلیون دلار بود. در ۱۴ مهر ۱۳۲۸ کنگره ایالات متحده آمریکا قانون کمک به دفاع مشترک را به تصویب رساند و مبلغ ۲۷ میلیون دلار کمک نظامی در اختیار ایران قرار داد. در ۴ مرداد ۱۳۲۹ کنگره اصلاحیه‌ای به قانون دفاع مشترک افزود و ایران را از رده کره جنوبی و فیلیپین خارج ساخت و در ردیف ترکیه و یونان قرار داد که مجموع ۱۳۱ میلیون دلار کمک نظامی به این سه کشور اختصاص یافته بود. ملی شدن صنعت نفت سیاست ایالات متحده آمریکا در طول دوران جنبش ملی شدن صنعت نفت و تشکیل دولت دکتر محمد مصدق سه مقطع مشخص را پشت سرگذاشت: ·         همراهی با ایران: در این مقطع آمریکایی‌ها از حق ایران برای کسب حقوقش بر مبنای تقسیم ۵۰ - ۵۰ حمایت کرد. این مرحله با تصویب و اجرای قانون ملی شدن صنعت نفت ایران پایان یافت. ·         میانجیگری: ملی شدن شرکت نفت ایران و انگلیس: احساسات ملی گرایانه در دیگر کشورهای خاورمیانه بویژه در قبال احتمال ملی شدن شرکت آرامکو آمریکا را نگران کرد. به همین دلیل آمریکا با بریتانیا هم قدم شد که از ملی شدن صنعت نفت ایران حمایت نکند اما در عین حال واشنگتن دو طرف ماجرا را به حل اختلافات از طریق گفت و گو دعوت کرد. ·         همراهی با بریتانیا: با پیروزی وینستون چرچیل در بریتانیا و دویث دیوید آیزنهاور در آمریکا همسویی دو کشور در برخورد با دولت دکتر محمد مصدق شکل گرفت. آمریکایی‌ها مدعی بودند که مماشات در مقابل مصدق نهایت به پیروزی حزب توده و فروافتادن ایران در دامان اتحاد شوروی خواهد انجامید. در نتیجه آمریکا از ایده سرنگونی مصدق و بازگشت شاه حمایت کرد.(6) کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ اولین تجربه سیا در سرنگونی یک دولت خارجی به شمار می‌آید. این عملیات با هدایت کرمیت روزولت مامور مخفی سیا به نام عملیات آژاکس به مرحله اجرا گذاشته شد. روزولت در کتاب خود که در دهه ۱۹۷۰ به چاپ رساند نوشت که محمد رضا شاه پس از بازگشت از تبعید در کاخ مرمر به وی گفت که سلطنتش را بعد از خدا به آمریکا و شخص روزولت مدیون است. پس از کودتا ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ آمریکا در دهه ۱۹۵۰ میلادی با تشکیل کنسرسیوم نفت با انگلستان شریک شد. واشنگتن پرداخت وام ۴۵ میلیون دلاری به ایران را تصویب کرد و ریچارد نیکسون معاون رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا از تهران دیدار کرد. این سفر با سفر محمد رضا شاه از واشنگتن جواب داده شد.در سال ۱۳۳۶ قرارداد مودت ایران و آمریکا به تصویب مجلس شورای ملی رسید. با ورود جان کندی به کاخ سفید فشار آمریکا بر شاه برای درپیش گرفتن اصلاحات افزایش یافت. شاه در اواخر سال ۱۳۴۱ از واشنگتن دیدار کرد و توانست حمایت کندی را جلب کند. در مراجعت از آمریکا شاه انقلاب سفید به همراه اصول ششگانه انقلاب شاه و ملت را به رفراندم گذاشت. کودتای ۲۸ مرداد تأثیر مهمی بر روابط ایران و آمریکا گذاشت که هنوز آثار آن در روابط دو کشور محسوس است. در ۱۸ مارس سال ۲۰۰۰ میلادی مادلین آلبرایت وزیر امورخارجه آمریکا در سخنرانی خود گفت: در سال ۱۹۵۳ آمریکا نقش موثری در ترتیب دادن براندازی نخست‌وزیر محبوب ایران محمد مصدق داشت. دولت آیزنهاور معتقد بود که اقداماتش به دلایل استراتژیک موجه‌اند ولی آن کودتا آشکارا باعث پس‌رفت سیر تکامل سیاسی ایران شد و تعجبی ندارد که هنوز بسیاری از ایرانیان از این دخالت آمریکا در امور داخلی آنان ناراحت‌اند. علاوه براین در ربع قرن بعد از آن ایالات متحده و غرب پیوسته از رژیم شاه حمایت کردند. دولت شاه هرچند کارهای زیادی برای پیشرفت اقتصادی ایران انجام داد ولی مخالفان خود را بی‌رحمانه سرکوب کرد(7). از روابط اطلاعاتی دو کشور در این دوره می‌توان به احداث و فعالیت هفت مرکز جمع‌آوری اطلاعات سازمان سیا در نزدیکی مرز ایران و اتحاد جماهیر شوروی تا زمان انقلاب اسلامی نام برد. ‏(8) در سالهای پایانی دهه ۱۹۷۰ میلادی سازمان سیا در چندین گزارش مکرراً تاکید داشته که هیچ نوع حرکت انقلابی یا خیزش مردمی در آینده‌ای نزدیک برای حکومت شاه قابل تصور نخواهد بود(9) آرشیو امنیت ملی آمریکا روز ۲۵ دی۱۳۸۷ (۱۴ ژانویه ۲۰۰۸) اسنادی را پس از ۳۰ سال منتشر کرد که نشان می‌دهد جرالد فورد و جیمی کارتر روسای جمهوری وقت آمریکا در این دهه از احتمال دستیابی ایران به بمب اتمی نگران بوده‌اند. اسناد تازه نشان می‌دهد که در جریان مذاکرات اتمی ایران و آمریکا در دهه ۷۰ میلادی، محمدرضا شاه پهلوی دستیابی ایران به فناوری انرژی هسته‌ای را حق این کشور می‌دانست(10) دوران پس از انقلاب ایران از زمان قطع روابط کامل بین ایران و آمریکا، موانع فراوانی احیا و ظاهر شده‌اند که تا به امروز مانع روابط رسمی بین دو کشور حتی با وجود منافع مشترک گردیده‌اند.   (13)(12)(11)من جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: دعاوی از طرف ایران: آزادسازی و پرداخت دارایی‌های مصادره شده ایران توسط آمریکا( 15)(14) حمایت غیر رسمی آمریکا از اپوزیسیون جمهوری اسلامی ایران  (17)(16) حضور نظامی آمریکا در عراق و منطقه(18) وضع تحریم علیه ایران دعاوی از طرف آمریکا: اختلال و مداخله ایران در مسئله اعراب و اسرائیل حمایت از گروههایی همانند حماس(19) و گروههای دیگر اسلامی(20) به رسمیت نشناختن و تهدید مداوم اسرائیل توسط ایران(21) مبارزه با برخی اقلیتهای مذهبی و سیاسی در ایران همانند بهاییان، بابیان و غیره توسط نظام جمهوری اسلامی. (22) ترویج سیاستمرگ بر آمریکا و ترویج آمریکاستیزی(23) ( 25) (24) تصرف سفارت آمریکا آغاز و نقطه شروع وخامت روابط سیاسی ایران و آمریکا شد، و آمریکا به‌دنبال این حرکت ایران، به طور کامل تحریم‌های علیه ایران وضع نموده، و سیاست خود را علیه تهران تغییر داد.با بدتر شدن روابط در طی زمان کار به برخورد نظامی در خلیج فارس در زمان جنگ ایران و عراق کشید و نیروی دریایی آمریکا به‌دنبال حمله ایران به نفتکش‌های کشورهای عربی، کشتی‌های جنگی ایران و سکوی نفتی ساسان را نابود کرد.انهدام هواپیمای مسافربری پرواز شماره ۶۵۵ ایران ایر بر فراز آسمان خلیج فارس توسط ناو جنگی وینسنس آمریکا، از نقاط اوج فجایع این دوران می‌باشد. اما در همین سالیان تلاشهایی برای برقراری روابط نیز انجام شد که با شکست مواجه گردید. ماجرای ایران-کنترا از این نمونه‌است. در طی این ماجرا ایران با کمک دلالان بین‌المللی اسلحه، مقادیری موشک و قطعات هواپیماهای جنگی خریداری نمود(26)   دولت رونالد ریگان در طول تاریخ روابط ایران و آمریکا پس از انقلاب، گاهی قدم‌هایی برای بهبود روابط دو طرف نیز برداشته شده‌است که به دلایلی بی‌نتیجه مانده. ماجرای ایران-کنترا را شاید بتوان اولین مورد از این اقدامات دانست. دولت بیل کلینتون در سال ۱۹۹۸، پس از دعوت تیم ملی کشتی آمریکا به ایران، روزنامه جمهوری اسلامی امکان برنده شدن این تیم و بالا رفتن پرچم آمریکا و پخش سرود ملی آمریکا را در ایران باعث شرم‌ساری دانست.[۲۷] تیم آمریکا در ایران در همان مسابقات به مدال قهرمانی دست یافت(28)، اما از این فرصت استفاده‌های متوالی نشد، و حتی برخی از دستیاران محمد خاتمی، همانند وزیرش عبدالله نوری، بدلیل تبیین فکر برقراری روابط با آمریکا، برکنار و محاکمه نیز شدند(29) یک سال بعد در ۱۹۹۹، هنگامی که مادلین آلبرایت بابت شرکت در کودتای ۲۸ مرداد علیه محمد مصدق ابراز تاسف کرد و پیشقدم بهبودی روابط شد، کمال خرازی در پاسخ اعلام کرد حال که آمریکاییان اعتراف به شرکت در آن واقعه را کردند، دولت ایران قصد ادعای خسارت از آمریکا را خواهد نمود(30) در عوض، پس از پایان ریاست جمهوری کلینتون در سال ۲۰۰۲-۲۰۰۳ نیز، هنگامیکه ایران بسته پیشنهادی به دولت بوش جهت برقراری روابط به آمریکا ارائه نمود، از واشنگتن هیچگونه علاقه و پاسخی دریافت نکرد(31)   دولت جورج دابلیو بوش سربازان یک فروند سی-۱۳۰ متعلق به نیروی هوایی آمریکا در حال تخلیه کمک‌های اولیه برای زلزله زدگان بم در فرودگاه کرمان در ۱۳۸۲در دوران جورج بوش پسر پس از حمله نظامی آمریکا به عراق نیز گزارشهای زیادی در باره امکان حمله نظامی آمریکا به ایران (۳۲)(۳۳) )۳۴( و بمباران ایران)۳۵)(۳۶( منتشر می‌شود. همچنین آمریکا در این زمان مداماً ایران را به حمایت و ارائه پشتیبانی تسلیحاتی به گروه‌های مسلح مخالف حضور نظامی آمریکا در عراق متهم می‌کرد)۳۷( در اوت ۲۰۰۶، کمیته دائمی منتخب مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا در گزارشی به کنگره آمریکا با استناد به گفتار زیر از رئیس جمهور ایران، احمدی نژاد را یک «تهدید علیه امنیت ملی آمریکا» دانسته و «موضع خصمانه ایران علیه آمریکا» را دلیل محکمی برای لزوم پیشگیری از دستیابی به فناوری هسته‌ای دانست)۳۸( در ۴ آبانماه ۱۳۸۴، محمود احمدی نژاد در همایشی تحت عنوان «جهان بدون آمریکا و صهیونیسم» بیان کرده بود)۳۹)(۴۰( بدون تردید می‌گویم که این شعار و هدف دست یافتنی است و به حول و قوه الهی به زودی جهان بدون آمریکا و صهیونیسم را تجربه کرده و در دوران درخشان حاکمیت اسلامی بر جهان امروز تنفس خواهیم کرد. علاوه بر دولت آمریکا، مردم آمریکا نیز در سالهای اخیر در مناقشات خاورمیانه بین اعراب و اسرائیل، مکررا و همواره طرف دولت اسرائیل بوده‌اند(41)بویژه در میان مسیحیان پروتستان (evangelical) آمریکا(43)که جمعیتشان تا ۱۳۵ میلیون نفر تخمین زده می‌شود(43)خصومت دولتمردان ایران با اسرائیل احتمال هرگونه روابطی بین ایران و آمریکا را در این راستا ناممکن‌تر می‌سازد. با روی کار آمدن دولت نهم جمهوری اسلامی ایران به ریاست محمود احمدی‌نژاد و اولویت قرار دادن برنامه هسته‌ای ایران در صدر برنامه‌های سیاست خارجی ایران، روابط ایران و آمریکا تحت تاثیر این مساله بود. شروع مجدد غنی‌سازی در نیروگاه نطنز و ساخت تاسیسات هسته‌ای دیگر همواره باعث تقابل این دو کشور بود. حتی چند دور مذاکرات مستقیم محدود نمایندگان دو کشور در عراق بر سر مسائل امنیتی عراق نیز نتوانست تاثیری بر نزدیک شدن دیدگاه‌های دو کشور نسبت به یکدیگر شود(۴۴) دولت اوباما با روی کار آمدن باراک اوباما، وی تلاش کرد در حالی که از شیوه برخورد دولت جورج دبلیو بوش فاصله بگیرد، اما کماکان همان سیاست‌های رفتاری را دنبال کند. چگونگی رابطه با ایران در صدر دستور کارهای سیاست خارجی آمریکا در زمان دولت اوباما قرار داشت. طرح استقرار سپر دفاع موشکی آمریکا در شرق اروپا در همین راستا و برای کنترل توان موشکی و هسته‌ای ایران می‌باشد اوباما در پیام نوروزی خود در سال ۱۳۸۸ خطاب به «مردم و رهبران ایران» گفت: ایالات متحده مایل است جمهوری اسلامی ایران به جایگاه به حق خود در جامعه بین المللی دست یابد و این حق شماست، اما این حق با مسئولیت‌های واقعی همراه است و نمی‌توان از راه ترور یا اسلحه به چنین جایگاهی دست یافت بلکه راه رسیدن به آن، اقدامات صلح‌آمیزی است که عظمت واقعی ملت و تمدن ایران را به نمایش بگذارد. سید علی خامنه‌ای، رهبر ایران همچنین در اقدامی نادر به پیام نوروزی باراک اوباما واکنش نشان داد. وی در سخنرانی خود در اولین روز سال ۱۳۸۸ در جمع زائران حرم علی بن موسی الرضا گفت: حتی در همین پیام تبریک نیز ملت ایران طرفدار تروریست و دنبال سلاح هسته‌ای خوانده شده است. آیا این پیام تبریک است یا دنباله همان اتهامات؟ دولت اوباما توانایی اتمی ایران را یک خطر بالقوه برای خود می‌داند. به همین منظر از راه‌های مختلف سعی کرده ایران را بر سر میز مذاکره مستقیم با آمریکا و متحدانش بنشاند. ایجاد تحریم‌های علیه ایران و مذاکرات گروه ۱+۵ با ایران از این دست رفتارهای متفاوت است مقامات نظامی ایران در تاریخ یکشنبه ۱۳ آذر ۱۳۹۰ اعلام کردند که یک فروند هواپیمای جاسوسی از نوع لاکهید مارتین آر کیو ۱۷۰ سنتینل را در شرق ایران با کمترین خسارت ممکن سرنگون کرده و اکنون آن را در اختیار دارند. در ۵ دسامبر ۲۰۱۱، منابعی در ارتش آمریکا تایید نمودند که هواپیمای بدون سرنشین از نوع آرکیو ۱۷۰ بوده و اکنون در اختیار نیروهای ایرانی است. منابع رسمی تا زمان نمایش این هواپیما از سوی ایران از تایید این خبر امتناع کردند سید علی خامنه‌ای رهبر ایران در سخنرانی خود در اولین روز سال ۱۳۸۸ در جمع زائران حرم علی بن موسی الرضا درباره حرکات دولت اوباما برای تعامل دیپلماتیک با ایران جهت حل مسائل مورد اختلاف دو کشور، گفت: «آن‌ها می‌گویند به سوی ایران دست دراز کرده‌ایم و ما می‌گوییم اگر آمریکا در زیر دستکش مخملی، دستی چدنی را پنهان کرده باشد این اقدام هیچ معنا و ارزشی ندارد.» وی در این سخنرانی اظهار داشت رفتار آمریکا تا این لحظه تغییراتی را که ایران مایل است شاهد آن باشد نداشته است جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا در یک کنفرانس مطبوعاتی که با همتای فرانسوی خود شرکت کرد گفت باراک اوباما رسما اعلام کرده در صورت موافقت رهبر ایران به دنبال مذاکره دوجانبه با این کشور است. وی با اعلام این‌که ایران کشوری با تاریخی غنی و قابل توجه است گفت: «من بار دیگر تاکید می کنم ایالات متحده آمریکا جدیت خود را در مذاکره با ایران همراه با رعایت احترام متقابل نشان داده است                 منابع          ·            حسین حمیدی نیا، «ایالات متحده آمریکا»، (دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی، تهران، ۱۳۸۲)، چاپ اول          ·            The Middle East and the United States: A Historical and Political Reassessment، نوشته David W. Lesch، ۲۰۰۳، ISBN 0-8133-3940-5 ص۵۲          ·            ↑ انفجار شایعه مذاکرات ایران و آمریکا دیپلماسی ایرانی          ·            ↑ The Middle East and the United States: A Historical and Political Reassessment، نوشته David W. Lesch، ۲۰۰۳، ISBN 0-8133-3940-5 ص۵۲          ·            ↑ The Middle East and the United States: A Historical and Political Reassessment، نوشته David W. Lesch، ۲۰۰۳، ISBN 0-8133-3940-5 ص۵۲          ·            ↑ Jackie Frank. «CHRONOLOGY-U.S. -Iranian relations». رویترز، ۱۳ مه ۲۰۰۷. بازبینی‌شده در ‏۲۵ آوریل ۲۰۱۱.          ·            ↑ The Ties That Bind. سیدنی: Allen & Unwin، ۱۹۸۵. ۲۵۱. بازبینی‌شده در ‏۲۵ ژوئن ۲۰۱۲.          ·            ↑ [http://www.chashenry.com/samples/HumintPaper.pdf “MISSING: The Human Element”]. Retrieved 25 ژوئن 2012.          ·            آمریکا نگران برنامه اتمی شاه ایران بود» (بی‌بی‌سی فارسی)          ·            ↑ The Cannons of Armageddon: A Terrorist Perfect Storm. Alexander Monroe, 2007 p.14          ·            ↑ Iran: U.S. Experts See Promise Amid Troubling Trends In Relations          ·            ↑ An Iran-U.S. Partnership: Thinking The Unthinkable          ·            ↑ U.S. , Iran See Need for Stable Iraq: NPR          ·            ↑ Extraterritorial Application of the U.S. Iranian Assets Control Regulations          ·            ↑ http://www.senate.gov/~schumer/SchumerWebsite/pressroom/press_releases/PR01320.html          ·            ↑ Read Article          ·            ↑ Why support terrorism?          ·            ↑ BBCPersian.com          ·            ↑ Yahoo!          ·            ↑ On The Line: Iran Threatens Israel          ·            ↑ Iran Khomeini 'sought to drop Death to America chant' | World news | The Guardian          ·            ↑ In Iran, 'Death to America' is back | csmonitor.com          ·            ↑ "Death to America":: Daniel Pipes          ·            ↑ جیمز بیل. عقاب و شیر. ترجمهٔ مهوش غلامی. تهران: نشر کوبه، ۱۳۷۱. ۲۲۱.          ·            ↑ گزارش خبرگزاری رویترز. ۲ فوریه ۱۹۹۸          ·            ↑ گزارش خبرگزاری رویترز. ۱۸ فوریه ۱۹۹۸          ·            ↑ Ahmadinejad: The Secret History of Iran's Radical Leader. California University Press. 2008. ISBN 0-520-25663-8 pp.188          ·            ↑ گزارش آ. اف. پ. ششم آوریل ۱۹۹۹. لینک ذخیره:[۲]          ·            ↑ Leverett: Bush Administration ‘Not Serious’ About Dealing With Iran - Council on Foreign Relations          ·            ↑ BBCPersian.com          ·            ↑ BBCPersian.com          ·            ↑ BBCPersian.com          ·            ↑ BBCPersian.com          ·            ↑ BBCPersian.com          ·            ↑ Ups and downs in U.S. -Iranian relations رویترز          ·            ↑ Recognizing Iran as a Strategic Threat:          ·            ↑ Recognizing Iran as a Strategic Threat:          ·            ↑ SharifNews.ir:: رئیس‌جمهور: جهان بدون آمریکا و صهیونیسم را تجربه خواهیم کرد          ·            ↑ Pew Research Center: The U.S. Public's Pro-Israel History          ·            ↑ In The Faith - A Chronicle of the Christian Faith» Support for Israel drives Evangelical vote, poll finds          ·            ↑ Robert Weitzel: Hillary's "Final Solution" to the Persian Problem          ·            ↑ ارسلان مرشدی. «نگاهی به عملکرد سیاسی خارجی دولت نهم». روزنامه همشهری، ۱۶ آبان ۱۳۸۸. ایران. بازبینی‌شده در ۲ ژانویه ۲۰۱۱.          ·            ↑ ۴۵٫۰ ۴۵٫۱ «U.S. Naval Options for Influencing Iran». Naval War College Review، آوریل ۲۰۰۹. بازبینی‌شده در ۱ فوریه ۲۰۱۱.          ·            ↑ ۴۶٫۰ ۴۶٫۱ «اولین موضعگیری رهبر ایران در مورد روابط با آمریکا در عصر اوباما». وب‌گاه بی‌بی‌سی فارسی، ۲ فروردین ۱۳۸۸. بازبینی‌شده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۳.          ·            ↑تکرار ادعاهای جان کری درباره ایران / ادعای حمایت آمریکا از مذاکره میان دولت سوریه و مخالفان». خبرگزاری مهر، 9 اسفند ۱۳۹۱. بازبینی‌شده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۳.          ·            ↑ الگو:يادکرد وب